การเลือกซื้อกีต้าร์

ก่อนที่คุณจะตัดสินใจซื้อกีต้าร์คุณควรจะเลือกให้ดีก่อนโดยหลักการเลือกซื้อกีต้าร์ก็มีดังนี้

1.กำหนดงบประมาณก่อนแล้วเลือกดูกีต้าร์ที่ไม่แพงกว่างบประมาณที่คุณตั้งไว้จนเกินไป

2.ทดลองเล่นหรือดีดดูก่อนว่าจับถนัดมือหรือไม่

3.ตรวจสอบกีต้าร์ให้แน่ใจว่าไม่มีตำหนิหรือชำรุด

4.ให้ดูว่าคอของกีต้าร์โค้งมากเกินไปหรือไม่โดยอาจจะเทียบจากกีต้าร์2ตัว

นี่เป็นหลักการซื้อกีต้าร์คร่าวๆนะครับแต่หากคุณไม่แน่ใจในการซื้อควรพาคนที่รู้เรื่องกีต้าร์ไปด้วยจะช่วยในการตัดสินใจได้ครับ

การดูแลกีต้าร์

ในเรื่องของอากาศ การเปลี่ยนแปลงอย่างพอประมาณ ในสภาพดินฟ้าอากาศ ไม่มีผลเสียกับกีตาร์ แต่การเปลี่ยนแปลง อย่างรุนแรง ของระดับความร้อน หรือความชื้น สามารถทำให้ เกิดความเสียหาย แก่ไม้ทุกชิ้น ที่บอบบางที่ใช้ในการ ทำกีตาร์ ถูกเลือกขึ้นมาด้วยเหตุผลหลายประการเช่น ความสวยงาม
,ความแข็งแรง ฯลฯ แต่ไม้เหล่านี้ ดูดซึมความร้อน จากอากาศ จะทั้งดูดและเก็บความชื้นไว้ คำแนะนำ จากผู้ผลิตกีตาร์ เกี่ยวกับความปลอดภัย จากความชื้นโดยเทียบเคียง มีประมาณ 65-85 เปอร์เซ็นต์ ทั้งกีตาร์สายเหล็ก และไนล่อน การรักษาสภาพ อากาศที่ดี สำหรับกีตาร์ ของท่าน ก็เพียง การใช้ความเอาใจใส่ นิดหน่อยเท่านั้น ในสภาพอากาศ ปานกลาง ไปจนถึง อบอ้าว วางผ้าชื้นน้ำชิ้นเล็กๆ หรือที่ทำความชื้น ของกีตาร์ ที่ราคาถูกๆ ไว้ในช่องสาย ของกล่องกีตาร์ เพื่อไม่ให้กีตาร์ มีสภาพ อบอ้าวเกินไป ในสภาพอากาศ ชื้นแฉะ มีที่ดูดความชื้น อย่างวิเศษ อันเล็กๆเรียกว่า SILICA GEL มีขายตามร้านถ่ายรูป มันจะช่วยไม่ให้กีตาร์ รับความชื้นไว้มาก ใคร ผู้เป็นเจ้าของกีตาร์ ที่บอบบางมากๆ น่าจะมีไฮโกรมิเตอร์ (เครื่องวัดความชื้น)ติดไว้สักอัน เพื่อเป็นการเตือน ที่แม่นยำ หากเป็น ไปได้ ควรเก็บกีตาร์ ให้พ้นจากสภาพอากาศชื้น กีตาร์ไฟฟ้า และกีตาร์โปร่ง ส่วนมากทาแลคเกอร์ และอาจขัดเงา ด้วยน้ำยาธรรมดา สำหรับกีตาร์หายาก ที่ทาน้ำยาขัดเงาไว้ ควรใช้ผ้าแห้งๆ เช็ด แทนที่จะใช้ผสม น้ำยาขัดเงา สำหรับกีตาร์ทั่วไป การลูบไล้ ด้วยน้ำยาขัดเงานั้น จะช่วยลบรอย นื้วมือและสร้างความใหม่ให้กับตัวกีตาร์อีกด้วย สายสะพายกีตาร์ ที่เคลือบไวนิล ไว้ไม่ควรทิ้ง ให้ติดกับกีตาร์ เมื่อมันอยู่ใน กล่อง ไวนิล อาจทำให้เปื้อน และทำให้น้ำยาขัดเงาด่างไป

ข้อมูลจากGuitar-Club

ประวัติกีต้าร์

เครื่องดนตรีที่มีลักษณะคล้ายกีตาร์เป็นที่นิยมมากว่า 5000 ปีเป็นอย่างต่ำ โดยเริ่มเป็นที่นิยมในแถบเอเชียกลาง เรียกว่าซิตาร่า (Sitara) เครื่องดนตรีที่มีรูปแบบคล้ายคลึงกีตาร์ที่เก่าแก่ที่สุดที่ค้นพบมีอายุ 3,300 ปี เป็นหินสลักของกวีอาณาจักรโบราณฮิตไตต์

คำว่ากีตาร์มาจากภาษาสเปนคำว่า guitarra ซึ่งมาจากภาษากรีกอีกทีคือคำว่า Kithara kithara จากหลายแหล่งที่มาทำให้คำว่ากีตาร์น่าจะมีรากศัพท์มาจากภาษาตระกูลอินโดยูโรเปียน guit- คล้ายกับภาษาสันสกฤต ที่แปลว่า ดนตรี และ -tar หมายถึง คอร์ด หรือ สาย คำว่า qitara เป็นภาษาอาราบิก ใช้เรียก Lute lute ส่วนคำว่า guitarra เกิดขึ้นเมื่อเครื่องดนตรีชนิดนี้ถูกนำมาที่ Iberia (หรือ Iberian Peninsular เป็นคาบสมุทรทางทิศตะวันตกเฉียงใต้ในทวีปยุโรป) โดย Moors

กีตาร์ในยุคปัจจุบัน มาจากเครื่องดนตรีที่เรียกว่า cithara ของชาวโรมัน ซึ่งนำเข้าไปแพร่หลายในอาณาจักรฮิสปาเนีย หรือสเปนโบราณ ประมาณ ค.ศ. 40 จากนั้นเปลี่ยนแปลงรูปแบบจนกลายมาเป็น เครื่องดนตรีที่มี 4 สายเรียกว่า อู๊ด (oud) นำเข้ามาโดยชาวมัวร์ในยุคที่เข้ามาครอบครองคาบสมุทรไอบีเรียน ในศตวรรษที่ 8 ส่วนในยุโรปมีเครื่องดนตรีที่เรียกว่า ลุต (lute) ของชาวสแกนดิเนเวียมี 6 สาย ในสมัย ค.ศ. 800 เป็นเครื่องดนตรีที่ได้รับความนิยมในกลุ่มชาวไวกิ้ง

ค.ศ. 1200 กีตาร์ 4 สาย มี 2 ประเภท คือ กีตาร่า มอ ริสกา หรือกีตาร์ของชาวมัวร์ มีลักษณะกลม ตัวคอกว้าง มีหลายรู กับกีตาร่า ลาติน่า ซึ่งรูปร่างคล้ายกีตาร์ในปัจจุบัน คือมีรูเดียวและคอแคบ ในศตวรรษที่ 16 เครื่องดนตรีคล้ายกีตาร์ของชาวสเปน ที่เรียกว่าวิฮูเอล่า เป็นเครื่องดนตรีที่มีลักษณะใกล้เคียงกับกีตาร์ในปัจจุบัน มีความผสมผสานระหว่างเครื่องดนตรีอู๊ดของชาวอาหรับและลูตของยุโรป แต่ได้รับความนิยมในช่วงสั้น ๆ พบเห็นจนถึงปี 1576

เครื่องดนตรีชิ้นแรกที่มีรูปลักษณ์เหมือนกีตาร์ในปัจจุบัน เกิดในช่วงยุคปลายของสมัยกลางหรือยุคต้นสมัยเรอเนสซอง (500 กว่าปีที่แล้ว) เป็นช่วงที่มีการใช้เครื่องดนตรีประเภทเครื่องสายกันทั่วโลก ในยุคนั้นกีตาร์มีทั้งแบบ 4 และ 5 สาย สำหรับกีตาร์ที่มี 6 สาย ระบุว่ามีขึ้นในปี 1779 เป็นผลงานของนายแกตาโน วินาซเซีย (Gaetano Vinaccia) ในเมืองเนเปิล อิตาลี แต่ก็ถกเถียงกันว่าอาจเป็นของปลอมสำหรับตระกูลวินาซเซียมีชื่อเสียงในการผลิตแมนโดลินมาก่อน

กีตาร์ไฟฟ้าตัวแรกเริ่มผลิตขึ้นในศตวรรษที่ 20 โดยจอร์จ โปแชมป์ (George Beauchamp) ได้รับสิทธิบัตรในปี 1936 และร่วมกับ ริกเค่นแบ็กเกอร์ (Rickenbacker) ตั้งบริษัท Electro String Instrument ผลิตกีตาร์ไฟฟ้าในช่วงปลายปีทศวรรษที่ 1930 ต่อมาในช่วงทศวรรษ 1960 จอห์น เลนนอน สมาชิกวงเดอะบีทเทิลส์ใช้กีตาร์ยี่ห้อนี้ ส่งผลให้เครื่องดนตรียี่ห้อนี้มีชื่อเสียงในกลุ่มนักดนตรีในยุคนั้น และในปัจจุบันบริษัทริกเค่นแบ็กเกอร์ เป็นบริษัทผลิตกีตาร์ที่ใหญ่ที่สุดในสหรัฐอเมริกา

ข้อมูลจากGuitar-Club

หลักการเลือกซื้อคาโป้

การหาซื้อคาโป้ดี ๆ ไม่ใช่เรื่องยาก ถึงแม้จะมีกลเม็ดในเรื่องนี้อยู่บ้าง คือ ถ้ากีตาร์ของคุณมีคอเป็นแบบนูนโค้ง ก็ต้องไม่ลืมว่าคาโป้ที่ซื้อนั้นต้องเป็นแบบโค้งตามด้วย ไม่เช่นนั้นคุณจะต้องทนรำคาญกับเสียงแตกที่เกิดจากสายด้านนอก

ข้อแตกต่างส่วนใหญ่ระหว่างคาโป้ทั้งหลาย คือ วัสดุที่สร้างขึ้น และวิธีการที่ยึดกับคอกีตาร์คาโป้มาตรฐานที่มีขายตามร้านกีตาร์ทั่วไปมีที่รัดคอ (กีตาร์) เป็นยางยืด ซึ่งขึงโอบแท่งโลหะที่หุ้มด้วยยาง แบบที่ว่านี้ราคาถูก แต่ปัญหาจะตามมาภายหลังจากถูกใช้มากจนหย่อน และไม่สามารถให้แรงกดลงบนสายกีตาร์ได้พอเพียง มีอีกแบบหนึ่งที่ทนทานกว่า และได้รับความนิยมมากในกลุ่มนักกีตาร์โฟล์ค คือ แบบที่ชอบด้วยโครเมี่ยม (Bill Russell และ Hamilton เป็นคนคิดขึ้นมา) ทำด้วยโลหะที่กั้นก็หุ้มด้วยพลาสติคอ่อน แรงกดบนสายของคาโป้แบบนี้เกิดจากแรงกดของสปริง ดังนั้นคาโป้แบบนี้จึงไม่สึกหรอได้ง่าย ข้อเสียของคาโป้ชุบโครเมี่ยม คือ มีขนาดใหญ่ จึงไม่สะดวกที่จะนำไปเล่นยังที่ต่าง ๆ นอกจากนี้นักกีตาร์ที่ว่าหวงแหนคุณค่าของกีตาร์ยังอาจรู้สึกหวาดต่อความคิดที่เอาโลหะแข็ง ๆ ไปทาบลงบนคอไม้ของกีตาร์

คาโป้ชนิดที่ 3 ซึ่งขจัดปัญหาทั้ง 2 ประการนั้น คือ คาโป้ของจิมดันล๊อป (Jim Dunlop) แท่งโลหะของคาโป้ถูกหุ้มด้วยพลาสติกแข็ง และที่รัดก็ทำจากวัสดุไนล่อนผสมหนังยืดที่มีความทนทานเป็นเยี่ยม ซึ่งจะทำให้เกิดกำลังรัดและการจับเกาะที่เหนียวแน่นอย่างไม่มีพลาดจริง ๆ

ข้อมูลจากGuitar-Club

ยินดีต้อนรับครับ

ยินดีต้อนรับสู่ Guitar-Club ครับเราจะสรุปข้อมูลกีต้าร์จากในเว็บไซต์ Guitar-Club เอาไว้ให้ที่นีครับ